PROJECTEN
TRADITIE & INNOVATIE (2024)
De inspiratie voor deze serie is een combinatie van items uit mijn persoonlijke verzameling en traditioneel borduurwerk wat voor mij synoniem staat voor de hokjesgeest.
De foto's in deze serie laten items zien uit mijn eigen rariteitenkabinet. Door middel van fotografie worden mijn vondsten bewaard. De afgebeelde items omvatten onder meer dieren die het slachtoffer werden van het verkeer; bloemen, planten uit mijn tuin, vazen en serviesgoed. Tijdens het verzamelen, maak ik kortstondige composities en fotografeer ze in helder, gelijkmatig licht in de studio.
De witte achtergrond symboliseert puurheid, stilte, eenvoud en perfectie. De vierkante foto's kunnen in een raster worden gerangschikt, wat doet denken aan planken of laden. Net als de vroegste rariteitenkabinetten is de taxonomie van deze collectie eerder grillig dan wetenschappelijk. Ze zijn een weerspiegeling van de ingewikkelde relatie tussen mens en natuur.
Het begon allemaal met Linnaeus, die halverwege de 18e eeuw kwam met een dubbele naamgeving (geslacht, soort) voor o.a. plant en dier. Hij was weliswaar niet de eerste die zich bezighield met het beschrijven en rangschikken van de onderdelen der natuur. Op basis van gemeenschappelijke uiterlijke kenmerken rangschikte hij duizenden planten en dieren in een hiërarchische stamboom.
Ongeveer een eeuw later brachten Darwin’s bevindingen een extra dimensie in dit wetenschappelijke werkveld. De classificatie diende nu als aanduidingvan evolutionaire verwantschappen tussen soorten. Samen legden deze twee beroemde biologen de basis voor onze huidige taxonomie.
Orde in de evolutionaire chaos; Hokjesdenken of hokjesgeest is volgens het woordenboek "een ongenuanceerde wereldbeschouwing hebben, en heeft vrijwel altijd een negatieve lading. Een synoniem voor hokjesdenken is categoriseren. Bewust of onbewust hebben we de neiging om voorwerpen en mensen te verdelen in bepaalde categorieën. De hokjesgeest dwaalt altijd rond in onze hersenen. Vaak heeft dat een negatieve lading, maar in hokjes denken betekent eigenlijk de wereld om je heen ordenen. Het wetenschappelijke ideaal is om zomin mogelijk categorieën te hebben. Het allerliefst vatten we de hele wereld samen in één superformule. Eenvoud is mooi, maar de realiteit is lelijk. Het wordt er eenvoudiger op, maar minder soorten betekent ook minder diversiteiten daarmee minder overlevingskans in de toekomst
VERHALENDE LAGEN (2024)
Een landschap is meer dan een verzameling mooie plekjes, doorkijkjes en vergezichten. Landschappen vertellen ook een verhaal, of beter verschillende verhalen. Een Groot Verhaal, over hoe het in een ververleden is ontstaan, en vele kleine verhalen over wat de mens er daarna mee heeft gedaan. Als je die verhalen kent ga je anders kijkenen zie je meer en beleef je het intenser.
Tijdens graafwerkzaamheden in en om het perceel aan de Harstewei, kwamen er sporen van eerdere bewoning uit de verschillende lagen van de grond te voorschijn. Deze bodemvondsten waren de inspiratie voor de serie "Verhalende Lagen".
Ik heb van de vondsten uit de verschillende lagen een stilleven gemaakt en gefotografeerd in kuipen en emmers. Waardoor er de de suggestie wordt gewekt van een gat in de grond. De foto's bestaan uit meerdere lagen en zijn omgezet in zwart-wit.
De foto's geven een kijk in het verleden en vertellen iets over hoe, wat en wie er geleefd heeft . Ik vraag mij dan ook af hoe zou het zijn over 100/200 jaar, wat vindt je dan nog in de grond van de tijd waarin we leven, en wat zegt dat over ons als mens en met name wat laten we achter.....
BEESTACHTIG PRACHTIG (2023)
De inspiratie voor deze dier portretten is het Tihar Festival in Nepal in combinatie met de 17e eeuwse portretten waarbij voorname mensen werden afgebeeld met enorme kragen.
Tihar is een vijf dagen durend Hindoe festival in Nepal dat elk jaar, eind oktober, begin november gevierd wordt. Tihar betekent ‘Festival van licht’. Het feest staat symbool voor ‘de overwinning van het licht over de duisternis, van het goede over het kwade en van de kennis boven de onwetendheid’. Dit festival gaat over eerbied voor mensen, goden én dieren.
De tweede dag van het festival, Kukur Tihar, is volledig gewijd aan het vereren van de honden. De hele dag worden de honden, incl. de zwerfhonden, bedankt voor hun trouw en hun vriendschap. De dieren worden verzorgd, krijgen slingers en allerlei lekkers aangeboden. Al met al een spiritueel festival met veel feestelijkheden en symboliek, waarbij vooral het respect voor dieren opvalt.
Een fashion statement uit de 17e eeuw was o.a de molensteenkraag. De kraag moest de status van de drager benadrukken. De dure kragen werden gedragen door de welgestelden en waren populair bij zowel mannen als vrouwen. Deze twee gegevens heb ik al inspiratie gebruikt om een aantal honden & katten te fotograferen. De houding van de dieren refereert naar de 17e eeuw evenals de kraag en de donkere achtergrond. Met verschillende bloemen/bessen en zaden heb ik verschillende kragen/kransen gemaakt passend bij de hond of kat. Voor alle duidelijkheid de dieren zijn gefotografeerd met de betreffende kraag, dus niet er op gezet d.m.v photoshop. Op deze manier wil ik de dieren een adellijke en belangrijke status te geven. Maar bovenal veel respect voor het dier!
GYO (2023)
De fascinatie van de mensheid voor vis en water is universeel enoorspronkelijk. Vissen zijn een belangrijk onderdeel van onze wateren.
Bij een evenwichtig en gezond ecosysteem hoort een goede en gevarieerde visstand. Het is dan ook belangrijk dat de verschillende vissoorten die wij in ons land kennen een gezond leefklimaat hebben.
Gyotaku & Cyanotypie waren de inspiratie voor deze serie “GYO”. Gyotaku is de traditionele Japanse methode om vis te printen, een methode die dateert uit het midden van de 19e eeuw.
Deze vorm van natuurdruk werd door vissers gebruikt om hun vangsten vast te leggen, maar is ook een kunstvorm op zich geworden.
Cyanotypie is een fotografisch proces waarbij na ontwikkeling een cyaan-blauwe afdruk ontstaat. De Engelse wetenschapper, fotograafenastronoomJohn Herschel ontdekte dit proces in 1842. Anna Atkins is degene die het toepaste in de fotografie. Door vissen te fotograferen in verschillende lagen op een lichtplaat, ontstaan er een soort rontgenfoto's. Door deze foto vervolgens in photoshop om te keren ontstaan de prachtige blauwe kleuren die zo kenmerkend zijn voor cyanotypie.
Het primitieve, fossiele uiterlijkonderstreept de achteruitgang van de leefomgeving van de vissen
KLEURRIJK VERLEDEN OF HEDEN? (2023)
Van kleins af aan ben ik gefasineerd door door de schoonheid & de magie van de natuur die mij in alle faccettten blijft boeien. Zolang als ik mij kan herrinneren verzamel ik o.a schelpen, botten, zaaddozen enz. en heb ik ondertussen mijn eigen "Wunderkammer" .
Deze serie stillevens zijn gemaakt met vondsten uit mijn "Wunderkammer" en hebben alles te maken met hoe ik de natuur met zijn prachtige kleuren vroeger ervaarde en mij herinner. De vraag is of dit verleden is of ook nog het heden...
De foto's zijn gemaakt door verschillende lagen glas te stapelen met daartussen vondsten gerangschikt, de onderste glasplaat is beschilderd. vervolgens heb ik dit van bovenaf gefotografeerd. De stapeling van het glas geeft de verschillende lagen in de biodiversiteit aan, wat gebeurd er als er een laag tussen uitvalt??
OMGEKEERDE WERELD; "PLAAG OF PRACHTIG" (2023)
Het uitgangspunt voor deze serie was het thema “de omgekeerde wereld”,
Ik heb stillevens gemaakt met invasieve planten en ze letterlijk op de kop gezet, waardoor }e de bijzondere wortels ziet, deze zorgen meestalvoor de "plaag”, daarnaast zi¡n de wortels ook bijzonder qua kleur en vorm. De tegenstelling in de seri is dat het prachtige (woekerende) planten zijn met hun mooie bloemen of bladeren en zelfs in de meeste gevallen hebben ze ook nog positieve eigenschappen.
Zo is de springbalsemien heel goed voor de bijen, en is de brandnetel heel gezond! Grotendeels is de, mens de oorzaak van de verspreiding eerst is het prachtig..... En als het dan teveel wordt is het een plaag en moeten ze weg... en verdienen mensen vervolgens weer aan het geld aan het beleid over invasieve planten!
BLOOM 2075 & INSECTORIUM (2022/2023)
De meeste van onze insecten staan inmiddels op de lijst van bedreigde diersoorten. Wereldwijd worden 40% van de insecten met uitsterven bedreigd.
Zonder insecten geen ecosystemen... ze spelen een sleutelrol in bestuiving, kringloop van voedingsstoffen, voedselketens van vogels en andere insecteneters en zijn een van de pilaren van onze ecosystemen. Landbouw en bijbehorende pesticiden en verandering van leefgebied. Door deze menselijke activiteiten wordt de biodiversiteit tot het uiterste gedreven. Als we de manier waarop we ons voedsel produceren niet veranderen zullen insecten als groep de komende decennia uitsterven en zijn ze alleen nog een herinnering!
Het verlies aan biodiversiteit en wat dat betekend voor onze voedsel en watervoorziening is minstens zo gevaarlijk voor de mensheid als de klimaatverandering.
Dit gegeven is voor mij het uitgangspunt geweest voor twee nieuwe series“Insectorum” & “Bloom 2075”; In de fotoserie Insectorum, zijn de insecten inmiddels uitgestorven en alleen nog maar een herinnering. Op de foto's afgedrukt in sepia zie je verschillende dode insecten, gefotografeerd in een houding zoals ik ze heb gevonden. Op de foto staat de Latijnse naam van het insect met een fictieve datum wanneer deze is uitgestorven. De afdruk heb ik behandeld met kalk voor een structuur alsof het een fossiel is. De presentatie met de oude naaikistjes staat voor mij voor het verleden, herinneringen maar ook voor iets kostbaars wat er niet meer is.
Als de insecten zijn uitgestorven, zijn er in de toekomst ook geen bloemen meer, bestuiving is niet meer mogelijk. Dit gegeven is voor mij de inspiratie geweest voor de 2e serie “Bloom 2075”. Inhet jaar 2075 zijn er bloemen zonder hart, er zijn immers geen insecten meer dus dit is niet nodig. Deze bloemen kunnen op bestelling gemaakt worden, je geeft aan welke bloemen je graag gecombineerd ziet en digitaal ontstaat er een nieuw soort. Ze blijven heel lang goed, en daarnaast hebben ze geen water en voeding nodig want ook daar is door toedoen van de mens een enorme schaarste ontstaan. Als je goed naar deze “vervreemdende” bloemen kijkt zie je dat er weer een soort insecten zijn ontstaan!
Naar aanleiding van de oorlog tussen Rusland en
Oekraïne zijn deze stillevens ontstaan.
Geen veilige plek, geen bescherming, alles vernietigd, dakloos in de oorlog...
Russians- Sting
I hope the Russians love their children too
We share the same biology, regardless of ideology
But what might save us, me and you
Is if the Russians love their children too...
Al eeuwen worstelen filosofen met de vraag wat was er eerder, de vogel (kip) of het ei? De wetenschap zegt het ei, waaruit de eerste vogel is ontstaan. Daarnaast zijn er ook mensen die zeggen de vogel want hoe krijg je anders een ei...
Dit was de inspiratie voor een kleine serie stillevens van veren en eieren, allen gevonden in mijn tuin. Het kruisje/ plusteken staat ervoor dat je mag invullen wat er eerder was de vogel of het ei.
Tijdens de Corona heb ik een nieuwe serie bloemstillevens, genaamd “Home” gemaakt.
Het afgelopen jaar zijn door het Corona virus mensen gedwongen of aangespoord elkaar te mijden en zoveel mogelijk thuis te blijven. Hierdoor beseffen mensen hoe belangrijk een huis is, een plek om jezelf te zijn en te genieten van je dierbaren en de kleine dingen om je heen.
Zowel de bloemen, als het delfts blauw en de compositie heeft een symbolische betekenis.
VERSTILLING & VOORUITGANG (2020/21)
Begin 2020 heeft de corona crisis ons een halt toegeroepen. We zijn gedwongen om stil te staan. Terug te vallen op wat écht belangrijk is en zodoende de dingen om ons heen meer te waarderen. Een nieuw decennium vraagt om nieuwe regels en een andere focus.
Corona is de naam die sterrenkijkers hebben gegeven aan de gasvormige gloed rond de zon. Een cirkel, een kroon van licht. Momenteel trekt zich om de aarde een andere cirkel rond, het coronavirus. Wanneer de fysieke bewegingsvrijheid beperkt is kan dit leiden tot eenzaamheid en verstilling.
Dit gegeven was de inspiratie voor deze nieuwe serie en is een vervolg op de serie “Ode aan het Leven”. In de serie Verstilling &Vooruitgang staan cirkels (ronde vormen) centraal, dit zijn de belangrijkste vormen van de natuur, de geometrie van het leven.
ODE AAN HET LEVEN (2019/2022)
Geen leven, hoe klein ook, is zonder betekenis. Ook als die betekenis pas duidelijk wordt nà de dood.
Met deze foto serie heb ik ze willen vastleggen in een “stilleven”na de dood en hiermee een ode te geven aan hun leven. De toevoegingen aan het dier reflecteren onder andere de leefomstandigheden maar ook de plaats waar het dier stierf.
Wij mensen, koppelen de dood aan allerlei emoties: voor ons is dood het einde van een Leven. Afscheid van iets dierbaars; het grote loslaten dat vaak met veel verdriet en pijn gepaard gaat. Als je naar mijn foto's kijkt, voel je geen pijn of verdriet. Mijn stillevens zijn geen stille levens, de foto’s geen plaatjes; hetzijn verhalen, het zijn illustraties van een leven.
De dood wordt hier uitgebeeld als iets moois: een “grande finale” van een voor de mens wellicht onbeduidend leven, maar voor de natuur niets anders dan een volgend stadium van “zijn”. De natuur geeft, de natuur neemt.
BOMEN VOL HERINNERINGEN (2018)
Het is mijn persoonlijke verhaal over de dubbele natuur in ons zelf, waardoor er een nieuwe identiteit ontstaat. Bomen zijn voor mij een symbool van onsterfelijkheid, begin en einde, de eeuwige kringloop van het leven.
Het onstaan uit een klein zaadje geborgen in de aarde. En vertakt zijn groeiende wortels in de bodem en groeit dan naar boven, naar het licht en de zon. De takken zijn als armen, die bladeren, vruchten en bloemen dragen. Tot ook zij zaadjes in de aarde
laten vallen en opnieuw ontspruiten.
Een voortdurende groei, leven en herleven, afsterven en opnieuw geboren worden. Een prachtige symboliek, die mij aan mijn vader en moeder doet denken. De aarde waaruit de boom ontspruit
zou je kunnen zien als hun achtergrond, hun genen, en de talenten. De wortels van de boom gaan terug naar hun voorouders. Met zijn takken reikt hij naar de hemel en staat symbool voor hun leven.
FISH & FOSSIL (2016/2017)
Al een tijd had ik het gevoel niet meer vernieuwend te zijn en dat ik bleef hangen in wat ik al heel lang deed. Dit was voor mij een goed moment voor verandering en op zoek te gaan naar verdieping.
Het is mijn persoonlijke zoektocht naar de universele oorsprong geworden. Water is de bron van het leven; ons lichaam is ontstaan in het vruchtwater in moeders buik, zoals het leven op aarde in water is begonnen.
Daarom is water het symbool van creatviteit, maar ook van het onbewuste en de droom, van gevoelens en sferen uit het allereerste begin, toen je nog geen woorden had.
Vissen leven in het water en staan daarom ook symbool voor het onbewuste en dus voor creativiteit.
De Vissen zijn de boodschappers van je gevoelens, je onderbewuste of je intuïtie. Zij staan voor het plotselinge inzicht, de creatieve inval, de inspiratie of de droom die je helder voor de geest staat bij het ontwaken. Kortom alle momenten waarop je ineens het licht ziet of zou moeten zien.
Ik heb deze serie gefotografeerd in ijs, het is een combinatie geworden met door de natuur gevormde beelden en in scene gezette beelden die samen een verhaal vormen.
Lid van FRIA, Beroepsvereniging van Beeldende Kunstenaars
KvK nr. 66065844
BTW nr. NL1087964113B01
NEEM CONTACT OP
VOLG MIJ
Copyright 2024 © Alle rechten voorbehouden